De voorbereiding op de camino de Santiago

Eind december had ik de keuze voor mijzelf gemaakt. Ik zou, net als al die andere pelgrims, te voet naar Santiago de Compostela! Voor deze camino moesten natuurlijk serieuze voorbereidingen worden getroffen.
De eerste stap was het kopen van een solide backpack met voldoende rugsteun. Deze backpack had ik namelijk ook nodig tijdens het trainen voor de camino.
Op 10 januari heb ik voor dertig euro een treinticket geboekt naar Parijs. Op maandag 7 april vertrek ik met de Thalys vanuit Amsterdam. Ik verblijf twee nachten in de Franse hoofdstad. Vanuit daar ga ik met de trein 200 km zuidwaarts. Op naar het beginpunt van mijn pelgrimstocht, Vezelay!  

Via het Nederlandse Genootschap van Sint Jacob, ben ik aan een pelgrimspas gekomen. Met deze pas heb ik toegang tot de pelgrimsherbergen onderweg. Voor een geringe prijs kan ik hier overnachten. In deze herbergen krijgt men vaak één van de stapelbedden in een grote slaapzaal toegewezen. Bij het vertrek de volgende ochtend krijg men dan een stempel op de  'Credencial Del Peregrino'
Bij aankomst in Santiago kan  op vertoon van deze pas een compostela (een soort oorkonde) op worden gehaald.

Al snel heb ik de routekaarten van Frankrijk en Spanje in huis gehaald. Volgens deze boekjes ben ik 36 dagen in Frankrijk aan de wandel en 34 dagen in Spanje. 
Rustdagen zitten hier niet bij inbegrepen.
De route's zijn gemiddeld 25 km per dag. 
Voor zulke lange wandeltochten moet uiteraard goed getraind worden! 
Halverwege januari ben ik begonnen met het trainen voor de camino. Ik het begin liep ik 'kleine' rondjes van zo'n 5 tot 10km. Dit deed ik nog zonder bagage op mijn rug. Ik liep vrijwel altijd twee keer per week. Na zo'n twee weken liep ik nog steeds rondjes van zo'n 10km, maar toen had ik al wel een dikke 10kg achter op mijn rug. Naast een oude jas gooide ik vaak nog 2 of 3 anderhalve literflessen in mijn backpack, zodat mn backpack een beetje op gewicht kon komen. In het begin vond ik het lopen met een backpack erg zwaar. Er kwam een groot gedeelte van het gewicht op mijn heupen te liggen. In het begin dacht ik dat de pijn in mijn heupen vooral kwam omdat ik een riem onder de heupband droeg. Maar ook zonder riem had ik nog behoorlijk veel (spier)pijn na relatief korte wandeltochten. Na een paar wandelingen begon het gewicht op mijn rug en op mijn heupen al aardig te wennen. Hierdoor kon ik ook steeds langere tochten wandelen. 

De afstanden liepen op tot zo'n 25km per tocht. Soms vielen deze tochten mee, maar soms was ik bij thuiskomst ook helemaal kapot en kon ik bijna geen stap meer verzetten. 
Langzamerhand begonnen de temperaturen buiten wat te stijgen en dat maakte het wandelen ook een stuk aangenamer. De afstanden van de wandeltochten werden steeds langer. Wandeltochten van een dikke 30km met bagage liep ik zonder dat ik met veel spierpijn thuis kwam. 
Op 4 en 5 maart heb ik de langste wandeltochten gemaakt. Ik ben tijdens deze twee prachtige voorjaarsdagen heen en weer naar Harlingen gelopen. De heenreis was ongeveer 44km. De terugweg daarentegen was 10km korter omdat ik vanuit Leeuwarden mooi met mijn vader naar huis kon rijden :-) Beide wandeltochten gingen mij bijna probleemloos af. Ik merkte toen dat al mijn trainingen zeker de moeite waard waren geweest! 

Momenteel doe ik er alles aan om mijn backpack straks zo licht mogelijk in te kunnen pakken. Ik neem zo weinig mogelijk spullen mee. Want alles wat je thuis laat is mooi mee genomen! Voordat ik beslis of ik iets meeneem of niet komt het item op de weegschaal te liggen. Ik neem een e-reader mee ipv een boek, en ik neem micro-vezelhanddoeken mee ipv gewone handdoeken. Mijn backpack is sowieso 13 kg. Wanneer ik mijn camelbag vul mat water en wanneer ik voor één dag  eten meeneem is mijn backpack als snel boven de 15 kg. 
Een zware last dus. Maar gelukkig heb ik genoeg getraind met een zware backpack op mijn rug :-)

Morgen over twee weken ga ik weg, en ik heb er uiteraard ontzettend veel zin in! Dit wordt een reis om nooit te vergeten!